บทที่ 438

ห้องทั้งห้องสั่นสะเทือนด้วยรัศมีของอลาริคก่อนที่สุรเสียงของเขาจะดังขึ้นเสียอีก

“เจ้าคาดหวังให้ข้าอยู่ที่นี่” เขาตวาด “ในขณะที่ลูกสาวข้ากำลังทุกข์ทรมานงั้นรึ”

เซราฟิน่าไม่สะทกสะท้าน

เธอยืนตัวตรง ประสานมือไว้อย่างเรียบร้อยที่เอว การปรากฏตัวของเธอทำให้บรรยากาศในห้องคมกริบยิ่งกว่าใบมีดใดๆ

“ข้าคาดหวังให้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ